ECELDEN SIRA DÜŞER
Gülümse gül hatrına can bedende huzursuz.
Ömrün sen cemresinde beyaza kara düşer. Varmaya yasak yollar,yollar ki sonu sonsuz Aşkın ben evresinde ,sadrına yara düşer. İyiliğe kurulu cümlelerin başısın Emre āmāde ömrün gecikmiş telâşısın Gönül senli yükünü mahşere dek taşısın. Arkanı dönüp gitme zorlarım zora düşer. Suçu sabit olsa da sevilen hep aklanır. Ucu kırık tebessüm derûnumda saklanır. Zifre boyanır gece ,hasretler ayaklanır. Yangına su ararken ateşe çıra düşer. Yazılan kelâm değil,harflerin intihârı Tedirgin durur kalem, çalınmış itibarı Mısralara gizlenmiş ,son demin sonbaharı. Lehçesi unutulmuş sözler ikrara düşer. Özledim demedim say.Özlemenin adı var. Marazlı nefeslerin ,binlerce murâdı var. Beklemekten usanmaz, canın da miadi var Vuslata gün sayarken ,ecelden sıra düşer. SONLU_34 |
Yüce yürekten yine çok duygulu bir şiir dile gelmiş…
Kutlarım…