İçimdeki İsyanlarÇöz düşsün kilitleri,prangalar dağılsın Kıyılarda dalgalar ,gelgitlere uyansın Sebepsiz icazet bu ,el gözüyle kınansın Geçtiğine inansın,yerinde sayan çağlar Önce adınla dinsin ,içimdeki isyanlar. Varsın ayar tutmasin, kalemin zembereği Yaralar,ayrılıklar ,kul olmanın gereği Ezberle nefesimi, yorma mahsun yüreği. Kaderin heybesinde kayıp ölüler ,sağlar Bırak adınla dinsin, içimdeki isyanlar. Yokluğunda bir kandil,yol çizsin pervaneye Sevinçten tül çekilsin , köhne fakirhaneye Soğuk mermer taşları,küssün ölümhaneye Sonsuz uykuya dalsin, huzura hasret dağlar Şimdi adınla dinsin , içimdeki isyanlar. Kaç riya darbesine dayanmadi mi yürek ? Yalanı tortusuyla,üste çıkarır elek Dünyalık dertler için,giyme isyandan yelek Sabra niyet edenler,,bil ki kuytuda ağlar Söyle adınla dinsin içimdeki isyanlar. Yutkunup hevesini ,dilinde dudağında Bahara yer açılısın ,dalında budaginda Bir ihtimal gönlünde ,bin mujde kucağında Çiçeksiz meyve versin , çölünde kuru bağlar. Sonra adınla dinsin içimdeki isyanlar. SONLU_34 |
Dost şairim o kadar zarif işlemiş ki dizeleri, hayranlıkla okudum. Çok ve güzel yaşayın.
Tebrik ve takdirlerimi bırakıyorum.