S o n b a h a r ...İstanbul’ da sonbahar bir başka Benim gibi hüzünlü Ağaçlar yapraklarını dökmeye durmuş Hava erken kararmakta İnsanlar bir umut koşuşturmakta Oradan oraya... Kiminde kaygı Kiminde sevinç Kiminin umurunda değil bu dünya Tıpkı benim içim gibi Sarsa da beni seven kollar Görmez oldu gözlerim İçimden bir şeyler kayıp gitmiş Ne olduğunu bilmediğim Yalnızlık sarmış dört bir yanımı Çıkamaz oldum içinden Sonbaharı yaşıyor şimdi gönlüm Dökülüp duruyor hayallerim Yaşamın içinde var olsam da Ben hayatın neresindeyim? |