YOKYaratılıp sokağa atılan bir şehir çağı yok agızları kapatılmış güne şerh- düşünmenin ve sevmenin kalbi yok her şeyin hiçliğinde çoğalan imha sesin göç ettiği bakır demirden eritilen gülümsemeye zaman yok Korkusal bir bölünmeden eksilen kendine uzak diğerinin acısını bölüşen vicdanın uyruğu yok Sus payı almaz hiç bir iyilik işportya düşen gölgeler bizden değildir en güzel şiir henüz yazılmasa da Adı yok Güne sunulan her nefesin alacaklısı olsa da ağaç asmak gibi bir şairi ihtimali yok Kuyu derin değildir su icmek için ihtimal kısadır ip bu yüzden mısıra giden Sultan yok Bir şair en çok yalınızlığını sever asla sadakatinden şüphe etmeden gecesinin şahidi yok Varoluşların ortasında duruşunda naif bir tebessüm bir masaldan çalınmış kurgusu yok .... C_Ç |
en güzel gün,
henüz yaşanmamış olan
ve elbet,vicdanın uyruğu yok
umudun ve aşkın olmadığı gibi