ah rüveyda
etrafımda ecnebi suratlar
ve her kelimem yalnızlık kusar
gecenin karanlık saatleri,
kayıp geçmişin mutluluğunu arar.

yüreğim;
savaş ilan edilen bir bölge
duygularım mavzer’lerin hedefinde
seni içimden çıkarmam riskli,
bu olağanüstü halde
ve sen bu savaşta en büyük zaaf’sın,
benim için rüveyda.

hiçbir şey bilmiyorsun rüveyda
herşey çok karışık,
insanlar barışmak için savaşır.
kin ve nefret dolu bulutlar
üstümüze kan yağdırır.

mekke’li çocuğun vasiyeti olan,
vahdeti deldi’ler
yeryüzü topraklarına haset ekip,
adem’e secde etmeyen,
şeytana biat ettiler.

şu kâinatın hazin sarhoşluğunda,
rahmet isteyip,
kahhar’ın azabını unuttular.
oysaki gayya çukuru şiddetli ateşiyle,
cehennemi korkutur.

ah Rüveyda
dilime çivilenen tutuklu sözlerim var.

gün geçtikçe artan öfkemle,
ceng eder sabrım
kıyameti andıran şehirlere
dalan gözlerim,
Haccac’ı zalimin helâk’ına tanık.

ah Rüveyda
öyle kelimeler geçiyor ki beynimden,
bazen diyorum durun
sizler yazılmayacak kadar ağırsınız...


H.H