YEĞEN - XVNe yapsam, ne etsem, sen söyle bana; Aklım gitti benim, başımdan yeğen… Çıkar yol ararım, hep yana, yana; Bir kademsiz etti, aşımdan yeğen… Tezgâhı, tereği, kaldırdım attım! Kader buymuş dedim, battımsa battım! Öyle kötü düştüm, sırt üstü yattım! En sonunda oldum, işimden yeğen… Baktım, sen gideli tam üç yıl olmuş… Görmedin, devlete bütün kıl dolmuş! Sanki bir veliden, icazet almış; Kaybım, tırnağımdan, dişimden yeğen… Ne hayal bıraktı, ne bende rüya… Sözde uçacaktık, göklerde güya! Söylenen sözlerin, dışı hep boya; Ettiler hayalden, düşümden yeğen… Gözlerim seyri/yor, bilmem ki niye? Gezinir dururum, tüh diye, diye… Sermaye yüklendi, arsız kediye; Sorma ki vuruldum, döşümden yeğen! Bırakıp gittin de sen burda beni; Ezelden de vardı, sanma ki yeni… Billahi bozuldu, milletin geni; Bir fesat ayırdı, eşimden yeğen… Antalya-2018/11 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Alıştık tadına, emdik balları, Bitirdik kovanı, diktik nalları, Tefeciler bekler, hazır salları, Anlamazlar akan yaşımdan yeğen............................................................sakaogluhasankarakucuk |
Aynı dert yüzünden hastayım hasta
Bereketli günler kaldı mayısta
Kasımda perişan haldayım yeğen