DOSTUN BAHÇESİNDEN...Dostun bahçesinden gonca gül derdim, Uzanıp en ince dallardan gönül… Yârin bastığı her yerlere serdim! Almadı eğilip, yollardan gönül… Gün oldu uçlarda, şakıdım durdum! Bir kulak verseydi, mutlu olurdum… Sonunda gönlümü, ateşe verdim; Olmadı kurtaran, küllerden gönül… Güllerden güzeldi, onun cemali! Ay gibi parlardı, yüzünün hali! Billahi ruyine, olurdum deli! Gülmedi açıp da, tüllerden gönül… İşlerim büsbütün, sardı da sarpa! Peşinden koşmaktan, tükendi arpa! Ayrıldım ilimden, diz çırpa, çırpa; Bulmadı hiç deva, kullardan gönül… Hiç sormayın dostlar, bana ne oldu! Yaz gitti, güz bitti, güllerim soldu… Evvel gülistanın, kokusu boldu; Gelmedi bir koku, güllerden gönül… Hep haber beklerim, göçmen kuşlardan! Çıkmıyor ki asla, gece düşlerden… Ah! Bir kopa/bilsem, o gülüşlerden; Dolmadı çilem çok yıllardan gönül… Antalya-2018/10 Halil Şakir Taşçıoğlu ÜSTATLARDAN: Biter mi sevdiysen yürekte sızı Benim sevdiğim de seher yıldızı Ben sevdim eller de kıskandı bizi Ne çektim şu hoyrat dillerden gönül....................................................................Aşık Lüzumsuz Ruhuyla yanarken bir çoban sülüş Can dahil her şeyi dedim ki bölüş İçimi kaynatan sahteymiş gülüş Çok çektim damgasız pullardan gönül...........................................................................Sulalesi Neler çektim gönül senin elinden Hüzünler yaşadım tatlı dilinden Ne yapsam çıkmadın garip gönlümden Yandığım bilip de görmedin gönül Bulunca sanmıştım benim olacak Görüp umutlandım bende kalacak Mutlu mesut idim tüterken ocak Kara topraklara daldırdın gönül................................................................................ŞEMİSTAN İşte ahvalim bu, halim perişan, Kalmadı gençlikten bir damla nişan, Şimdi ister isen atlaslar kuşan, Kurtulamıyor ki çöllerden gönül.............................................................sakaogluhasankarakucuk |