ÜŞÜYORUM...
Kader , hayat sofrasında
Sessiz çığlıkların senfonisi eşliğinde Zamanın açgözlü çarklarıyla Ruhları , lokma lokma çiğnemekte . Boğazlarda son hıçkırıklar Yakaran avuçlarda Işıksız gözlerden Dökülen veda gözyaşları… Yavaş yavaş yok olan Ruhlardan kalan son kırıntıları Silip süpürmekte… Şairin dediği gibi “İşte budur hayat! İşte budur yaşamak hatırlandığın kadar yaşarsın…” Bu ise yaşamak… Beyhude ağlamak,haykırmak. Son dilek olmalı dudaklarda artık. ………………”üşüyorum örtün üzerimi .” ………………………………………..ENA. |
Eyvallah hocam