NE BÜYÜK SEVDAYDIN SEN
Ne büyük sevdaydın sen,
Kendimden bile sakladığım, Kimseyle paylaşmadığım hallerimdin sen. Aynalar da konuştuğum an, Kuytu köşelerde yaşadığım mekandın sen. Aşk’a ömrü yetmedi günlerimin, Ya da aşk öyle yaşanmalıydı sevgili, Günler ötesi günlerini yaşarken, Duygularım hep eski hep taze sevgili. Sen bir rüya idin gecelerimin uykularında, Ben rüyalarına tutsak bir yolcuydum, Ne güzel rüyaydın sen sevgili, Kabusu olmayan anlardın sen. Kirlenmemiş kristal gibi ışıl ışıldın, Uyanmasaydım dediğim keşkelerimdin sen. Dünün verdikleri ile uyusaydım. Hep sen olsaydın yanımda ne güzel olurdu sevgili. Ne diyebilirim ki geçen günlere, İşlendim durdum yarıldım vuruldum. Gidenler gitti, gitsin sevgili, Vakitlerimde hep sen kalsaydın sevgili |
Ya da aşk öyle yaşanmalıydı sevgili '
Şiir bütünüyle güzel ama yukarıya taşımış olduğum iki mısrayı gerçekten çok beğendim. Öyle derin ve dolu bir anlam var ki burada ve gerçekten aşk burada anlatıldığı gibi yaşansaydı belki de o kadar çok kalp de kırılmazdı.
Ömür yetmeyecek gibi yaşamak aşkı...harikaydı.
Tebrik ediyorum
Saygımla, selam ile