Acının değirmeni
Ben, toprağında doğdum.
Rüzgarında büyüdüm; yüreğine dokundum, gözlerine baktığım. Bende yanar sevdağım. Kaç diyarlar gezdiğim; "şahit olsun yüreğim,bu tenin yangınına". Bekledim anlamanı. Yangında kavrulmanı, omz omuza vermeni; sevdayı büyütmeni. Kaçtın ya bendenizden! Vurarak yüreğimden. "Çırpına dur sazlıkta,Gözyaşı kuytusunda". Özeti: Genç bir kızın kırılan umudu. Aşık olduğu gençle doğduğunu sanan, ondan başka mutluluk tanımaz, perde çeker çevresindekilere. Bu sevda ki, acı ile kavrulmaya alışmış, bu iki genci de kendi değirmeninden geçirmeden sinayamazmış. Ayrı diyarlar dan, iki yürek birbiri için atar iken, vedalaşamadan ayrılık kapılarını çalar. Uzaktaki sevdiğini görebilmek için içindeki alevi uzadıkça uzar bir kibrit çöpün yangını gibi süner yukarıya doğru, mumun yangını gibi de damla damla kendini eritir.Gözyaşını sazlık dibine biriktiren kız "Çırpına dur sazlıkta, Gözyaşı kuytusunda" der. ??? (2002/GK) |