Sevgiyle beslemeyi unuttuk.
İçimizde büyüttük kin, nefret ve öfkeyi.
Ağıtları bebeklerin beline kuşak yaptık; Ninnilerle uyuttuk, masallarla büyüttük. Ama gerçekler var, biz onları doğurduk. Sevgiyle beslemeyi unuttuk. Sevgiyle beslenmeyi seçtik. Evet, evet biz bunları yaptık, eksiklerimizi çok çabuk örttük. Ve şimdi oturmuş dizimizi dövüyoruz; Başımızı duvardan duvara vuruyoruz. Yumruğumuzu göğsümüze indiriyoruz. Eee, biz yaşamadığımızı yaşatıyoruz. |