Sığınakların bekçisi,
Düğmeye basıyor.
Hapsettiği nefesi;
Boğuyor, öldürüyor.

Mutluluğun hayali siliniyor.
Artık gözyaşları yetmiyor,
Alev almış ateşi söndürmeye.
Bir inat ki yürüyor, gidiyor.

Uğrumuza dökülen,
Kırmızıya sarılırken.
Beyaz düşler kurduk.
Ve örtündük uyurken.

Dinmiyor kan şelalesi.
Parçalanmış renkleri,
Boyuyor her yeri kırmızıya.
Taşıyor sığınakların çilesi.

Kendince amaçlar çiziyor.
Kin ve nefret kusuyor.
İzi asırlara taşınacak,
Cana acı damga vuruyor.

Hayallerimiz var.
Yemyeşil vadiler.
Altın sarısı günler;
Mis kokulu çiçekler.

Göğsümüzdeki çocuklar,
Mavi gökte uçuşan kuşlar.
Bahçemizdeki kızıl güller
Ve bal veren arılar.

Vurdu bizi beklenmeyen.
Sancıların geçişte sarsıyor.
Gördüklerimiz korkuturken,
Duyduklarımız sağır ederken.