TUTSAK ÇOCUKLUĞUM
Çocukken ben hep
Kör sabahlara uyandım Güneşe hasret Hep soğuk sularda Yıkadım yüzümü İçim ürpere ürpere Arkada gaz lambası Titriyor ışığı Sofrada bağdaş kurmuş gölgeler Çala kaşık içilen çorbalar Heybenin karnında azıklar Semerde asılı çam bardaklar Alaca karanlıkta çıkılan yollar Yarım düşlerin gölgesinde Gözümüzden akan uykular Dizilmiş sıra sıra tarlalar Sırtımızda toprak kokan urbalar Işığını arıyor Sazlıklardan kalkan turnalar Ufkun kızıllığında biter yol Önümüzde tütünden bir deniz Uçsuz bucaksız yemyeşil tarlalar Vakit tastamam Kılağısı üstünde Elimizde bilenmiş çapalar Kimi iner kimi çıkar Sesler seslere karışır Emek hep zamanla yarışır Tutsak çocukluğum Tarlalarda yollarda Sadık Uygur (1998) |