BIRAKIN BENİ BEN DE KONUŞAYIM
Erenler dergahında kamil oldum
Bir güzelin sevdasına tutuldum Huzuru mutluluğu onda buldum Bırakın beni bende konuşayım Esir oldum kuruyan dudaklarında Çocuklar gibi ağladım kucağında Bırakıp gitti bahar aylarında Bırakın beni bende konuşayım Sevda yüzünden düştüm yollara Derdimi anlattım inleyen dağlara Hayatım ibret olsun insanlara Bırakın beni bende konuşayım Dönüşü olmayan bir yoldayım Göçmen kuşlar gibi firardayım O yar bilmez ki, ben ne hallerdeyim Bırakın beni bende konuşayım Mecnun oldum düştüm yollara Vurdular beni yerden yerlere Hasret bıraktılar candan sevenlere Bırakın beni bende konuşayım Güzel yıllarımı zehir ettiler Beni benden alıp gittiler Bir küçük mezara gömdüler Bırakın beni bende konuşayım |
Kalemin susmasın
________________________________Selamlar