Yar/a
Biliyor musun yâr? Hep sağlamlığıma inandığım yerden dağıldım.
Kelimelerin kanına giren bir cümle işçisi yarattım kendimden. Yirmi dokuz harfin acizliğinde seni unutmaya çalışırken içimde yarım yamalak biriktirdiğim sesini dinledim. Hatıra kırıntılarıyla doyarmış aşk dediğin. __________________ Evet aşk tokluğuna sevdim seni, senle uyandım her güne, senle doydum. Evet biliyorum, senin yanın benim kalbim. Yoksa kim kaldırabilir ki bu ağırlığı? ___________ Ama artık yoruluyorum yâr, anlatsam diyorum haykırsam seni, bir ölü duysa o bile acır da yer açardı ayak ucunda. |