Unutulmam Sanma Unutulursun
Güvenme kendine sevildim diye
Unutulmam sanma unutulursun Nefsine aldanma övüldüm diye Unutulmam sanma unutulursun Ye iç eğlen dolaş insanı tanı Hayattır bir yanı, ölü bir yanı Baki olan mevla, kul ise fani Unutulmam sanma unutulursun Türlü çiçeklere dal olsan bile Güllere bezenmiş yol olsan bile Dili şerbet ağzı bal olsan bile Unutulmam sanma unutulursun Keyfince sınırsız yaşa mı denmiş Edep ya hu diye taşa mı denmiş Dünya yalan diye, boşa mı denmiş Unutulmam sanma unutulursun Damlaya karışıp sel olmakta var Çıngıyla tutuşup kül olmakta var Gözden uzak kalıp el olmak da var Unutulmam sanma unutulursun Kapatma kapıyı, açanın olmaz Yuvanın üstünde uçanın olmaz Bilal’ım yörenden geçenin olmaz Unutulmam sanma unutulursun... Bilal KARAMAN |
Ovaları dağ yapıp, dağları dümdüz etsen,
Kıştan yaz yapsan, ilkbaharı güz etsen,
Güneşe uzansanda, sıcağını buz etsen,
Kara sevdan ağarsa , bahar yine gelir mi?
Anladım ki! gönlünden, bu kış hiç gitmeyecek,
Göçmen kuşlar dönsede,baharlar gelmeyecek.
Güneşin buz tutmuş, karların hiç erir mi?
Otursanda ağlasan, bir damlası gelir mi?
Anlatsam seni sana, kendini tanır mısın?
Ne sözlerle incindin, bilmem hatırlar mısın?
Sorsalar vicdanına, prangalar takılmış,
Sökseler pranganı,vicdan dile gelir mi?
Rüzgarlarla dertleşsen, tesellisi olmaz,
Giden gitmiştir artık, gayrı geriye gelmez,
Vefasızsa sevdiğin, geri sana dönmez,
Dönsede geri sana, yine kabul görür mü?
Günaydın...şiirinizi okudum bu şiiride onla eşleştirdim selamlarımla..hocam