Samimi duygumdu sana yansıyan
İçimden gelene dur diyemedim
Söylemez susar mı seni yaşayan
Senden gizleyip de sır diyemedim

Ne dersen de bana, kara ya da ak
Bazı an yakınsın bazen çok uzak
Kime güveneyim el koynu tuzak
Yoktun işte, yoksun var diyemedim

O an ki hoşnutluk belki ikrardı
İçime atsaydım neye yarardı
Farz etki gönlümün gözü karardı
Senden başkasına yar diyemedim

Hasretini kale yaptım taşıdım
Yaz bahar göründüm, amma kış idim
Hayalini kurdum düşte yaşadım
Yüzüne gelipte sar diyemedim

Kimi sevgiliyi boş geçer kimi
Sertlik sancılıdır acıtır demi
Suç ise yaptığım kes biletimi
Sürgünden sürgüne sür diyemedim

Bilal-im bozulur kuldaki yapı
İncedir aşığın hayatla ipi
Elbet kapanacak açılan kapı
Senin gözün bana kör diyemedim.... Bilâl Karaman (Bilâl-i)