AĞAÇ ve SARMAŞIK (Sürrealist denemeler)
Senden bir şarkı doladım dilime
Zaman adında sabahlıyor beni Her köşeye bir ağaç dikiyorum kendimi Sen gövdeme sarmaşık. Ben gök mavisi düşler kuruyorum saçlarına İkincil karanlığımda yaşıyorum seni hep O firari düşlerini Çam sakızı çoban armağanı gülüşlerini. Aşk kazanında sevda buğusu oluyorum birden Yasak masallar pişiyor ateşimde Henüz hüküm giymemiş kaçak hislerden… Sana bitmez bir temaşa geceler Benim siyah beyaz rüzgarlar geçiyor üzerimden Üç kurşunla vuruyorum iyi niyetimi Bütün renkleri yasaklayıp içime Her geceyi ceza kesiyorum kendime. Sonra köhne bir şehre giriyorum gözlerim kapalı Cenk meydanından geçiyor gibi, Yüreğimle el ele… Her sokağın sonunda bir zindan Demirlerin arasından, Sanki saçlarına uzuyor zaman. Göğsünde saplı bir kılıç, Avucunda sahipsiz şiirler ile Bir şair düşüyor sinenden yere; Kan damlıyor kaleminden. En yalın sorular yürüyor üstüme Mısralarıma basarak Bense şairliğimden kaçıyorum, Bütün şiirlerimi asarak. Sonra masal oluyor bütün korkular Her gün biraz daha eskiyor hikayemiz Biraz daha gri Biraz daha gizemli… Sarılıyoruz istemeden İçimizde o sevgi Biraz daha güneşe doğru Biraz daha uzuyoruz sanki. Ben ağaç, Sen sarmaşık gibi. Aydın YÜKSEL-ANKARA 03.04.2016-Pazar-05.10 |
Sevgilerin kucaklaştığı şiir…
...............................................Saygı ve selamlar..