Bir Sûr Üflensin Yer Yüzünden,
Öyle hüzün yağıyor ki benliğime,
Ey içine düştüğüm deniz aldığın yeter beni! Çıksam artık yer yüzüne, Nefes... Bir sûr üflensin yer yüzünden, Ya yol alayım Ya da Gelsin kıyametim. Ben de bilmiyorum, Hangi sokakta kaç numarada mekanım, Baktım karşı binanın çatısına, Kafeslenmiş güvercinler, Oysa uçmaları gerekmez miydi kuşların, Ne zamandan beri tutkularımız kanatları kırdı? Yol ver bana kalbimdeki pranga, Gidilecek yolum var daha. Bir cenin iken kulaklarıma fısıldanmış, Oyun sahnesine gönderildiğim yazılmış, Üç gün ya da üç dakika ne fark eder, Sonsuzluk denilen bir şey buruda değil, Bir sûr üflensin yer yüzünden, Ya yol alayım Ya da Gelsin kıyametim. |
ŞİİR’in huzur verdiğini öğrendik…
Şiirsiz sevgi olmaz…
...........................................Selam ve saygılarla..