Otuz beşe yolun yarısı derken
Kırkı da geçtim yaş ellidir gayrı
İstemesem bile varmayı erken
Ömrümün menzili bellidir gayrı

Sansam da kendimi dün doğmuş gibi
Ak düştü saçıma kar yağmış gibi
Gönlümün bağına yel değmiş gibi
Yaprak dökmüş kuru dallıdır gayrı

Her taşın altından mutlak çıkardım
Suyunu çıkarır taşı sıkardım
Nice yüreklerde ateş yakardım
Tutuşmaz gönüller küllüdür gayrı

Eleyip eleği astıktan sonra
Hazanda hüzünler bastıktan sonra
Gönlümün bülbülü sustuktan sonra
Bana ne dost bağı güllüdür gayrı

Dereyi tepeyi geçemez oldum
Soğuk pınarlardan içemez oldum
Güllerden dikeni seçemez oldum
Baykuş bile bülbül dillidir gayrı

Nazlı canan küsmüş selam salmıyor
El etsem yanıma kalkıp gelmiyor
Beni görse bile bir kez çalmıyor
Sanmam yar eteği zillidir gayrı

Gerçi kıymeti yok artık çalsa da
Güzellik kalmıyor adı kalsa da
Mecnun’un gözünde ceylan olsa da
Leyla da bir bükük bellidir gayrı

Bir kuş olup uçtu şu yarım asır
Dünya kafesinde yaşadım esir
Çalsam da kimseye etmiyor tesir
Gönül sazım kırık tellidir gayrı

Kullar sarılmasın diye yakama
Halimi arz ettim yüce makama
Postaya verecek param yok ama
Dilekçem gözyaşı pulludur gayrı

İşte böyle geçti ömrümün seyri
Bana da ele de olmadı hayrı
Bunca yıl derdiyle düşürdü sayrı
Yaram hem sağlı hem solludur gayrı

Dadaloğlu idim serimden geçtim
Karac’oğlan idim yârimden geçtim
Mevla’nın yolunda pirimden geçtim
Mülkî pişti, Yunus hallidir gayrı

Aslan AVŞARBEY (Mülkî)
01.10.2018-Eskişehir