susuşunu tercüme edecek sözlük bulamadım
sessizliğin alfabesinde


dilinin altındaki baklayı
yutuver bence


bakışlarında belirmesin diye niyetin
gözlerini kaçırırdın ya hani
duruşun ifşa ederdi yine de
ezberimde

ne günlerdi,,

anlamı ile icralık değildi
hiçbir aşk cümlesi


eskiden böyle değildik
senin bir kalbin vardı
peşine takıldığın


benim ise çocukluğum
kalbine sığındığım

hayat işte,

kaybedene dek anlamını arıyor
en güzel şeyler


ki merak ederim hep
senin için’de
eşsiz mi yerim..


içime çöreklenen evham
keşkelerle kurulu köprü
su sızdırmaz artık
güneşe çektiğin o siyahi örtü

velhasıl,

hatrı sayıldı zamanın
yükü boşaldı geçmişin
ya da nasıl diyeyim
soğudu köz
toz tuttu masal


gözleri değişmezmiş insanın
hani yıllar geçse de
izi kalırmış aşkın
sence karşılaşsak bir yerde
dön dememi bekler mi yine
giderken o son bakışın


bakma gevezeliğime
gıyabında ettiğim onca söz
hatıranı diri tutmak adına


yoksa çok susadım
ve inan bana
sessizliğimin alfabesi
sözsüzlüğün kitabında hala


unutma..