Özlem yükledim yüreğime
Seni daha çok özlesin diye
Şiirler yazdım
Gecelerde ışıkları söndürüp
Yalnızlığımı demirledim
Hüzünü içine alan geceleri tükettim
Kalbim acı çekerken,
İçin için yanan yüreğim de
Yuvasız kuşlar gibi çırpınırken
Gönlüm kendinden vazgeçmişti
İhtiyarlamıştı yorgun bedenim

Arayıp sormamıştın neredesin diye
İçimde kırgındım, hem de kızgın
Şikayet etmemişti acı çeken kalbim
Yıldızları da söndürmüştüm
Karanlığa gömerek kendimi

Yudum yudum hüznü acı diye içmiştim
Yıldızlar mı uzaktı
Ben mi kendimde değildim

Düşündüm hissettiklerimle
Seni sildim önce kalbimden
Sonra yıldızları söndürdüm
Son kez şiir yazdım seni anlatan
Zamanı dondurup kalbimi kapattım herşeye

Kırılmış bir ayna gibiydim, param parça
Yaşamın boşluklarını dolduruyordum
Gelmeli miydim sorguladım
Anlamı kalmamıştı hiçbir şeyin

Mehtaplı gecelerde sahillerde dolaştım başıboş
Martılarla dans ettim hüzünle
Soğuttum kalbimi senden
Bağışladım seni de

Umutsuz yarınlarımı sildim
Saçlarımın aklarına bakıp
Hiçe geçmiş bunca zamanı ve yılları sorguladım
Nedenlerle birlikte, öfkemi yendim

Nihavend bir bestenin kırık bir
Güftesini düşürdüm kalbimden
Param parça kalbim diyerek

Kapattım kalbimi aşklara
Veda ettim hüzne
Seni sonsuza kadar gömdüm
Kalbimden uzakta derinliklere
Hoşçakal diyerek...
Son vedamla birlikte...

Artık sen bende yoktun ...



Çerkez kızı
27.09.2018