- sin -an;nem!.. buralarda buram buram yüreğimde "sin" yine sin ruhumun inceliğine olmasan da sen yüreğimdesin ç’oğul bir yaradan yaratan daha tekil bu gerçek ve bu gerçek kadar ölüm içim duhan dışım tufan kıyamet gibi birşey şu senin evvel; âhir saçların... bohçaya sarılmış bir çift özlemi açıp iliştirdim koynuma çok yâd çok feryâd ettim! sordum seni feleğe sordum seni o - sarı çiçeğe - soruyorum şimdi nerde sin çula çaputa serilmez gönlün şimdi tabuta kefen! ölüm soyunmuş âh âdem! ölüm bir acı oyunmuş annem ölüm yunmuş bir tas suyla madem dem vaktidir nem vaktidir velâkin şiirin çünkü hâlâ yüreğimde / sin annem. "sordum sarı çiçeğe" ilahisi ile Yunus Emre’yi anımsatma "telmih" yapılmıştır. "sin" : kabir Fatih Mehmet AYDEMİR |