- hebâ VIII -sağırlaşan zaman zarfında ağırlaşan bir roman dilim olgunluk evresinde ama ellerim çocuk büyüyorum düş çerçevesinde ürkekti aksanım aksadım hayatın akışına kendime sıfır limit de olsa ıraksadım zamansa bu kez canıma küfreder gibi geçiyor veba(l) olmuşum kaygılara müebbet hapisken senin duygularına bi’şey olmuş e(p)rimiş sanki umutların kimler aldı bu seni senden kader dediğin bir pusudur kederiyse pusludur bir sigaralık hasretin dumanlara eyvallah çekiyorum keyfiminse kahyası nikotin oysa özlemini içmekten başka zararlı bir alışkanlığım da yok bitiyorum bu roman da ötesi var mı bunun yitiyorum işte varsa eğer umurun |
Her zaman güzel yazan kaleme saygım ile...