Her şairin bir Eylül sevdası vardır
Zorla sevdirir kendini
Şımarık tavırları yakışıyordur rengine
Farkındadır elbette güzelliğinin

Lakin anlamı güç geliyor düşününce
Hem kupkuru olacaksın
Eğik bükük her tarafın
Bir de sarı, turuncuya bürüneceksin
Yetmezmiş gibi yağmurla destansı dans edeceksin

Peki rüzgâra ne demeli
Çöl sıcağında gelince bile
eylül yaprağının inadını kıramazken
En ufak meltemle kopması ya!..

Kaç sevdalı sevdasına eylül dememiştir
Hüzünlü kalplerin topuklarından duyduğu huzur peki
Ne ki dalga sesi
Ne ki mavi
Ne ki yağmur
Çıtırdayan yalnızın kalp ritmiydi...

Gitmeden eylül
Oturmalıyız bir banka
Bir sürü yalnızlık buluşmalı
Seslerini topuklarımdan kesilinceye kadar konuşmalı
Gelemeyislere bahaneler uydurmalı
Gitmelere şarkılar , şiirler okunmalı

...

Aybüke