Kırılmış, dökülmüş hatta virane bile olsan ,
Bir kaç
cennet çiçeği onarır tümünü..
Vazgeçtiğim an’a denk gelmişse hele
Demir almışken kıyımdan
Beklediğin cam kenarlarının ard-ı cesaretini almışken
İnsanlığa küsmüşken
Kendini suçlamaya başlamışken
Umutları kahramanca rüzgarlara bırakmışken
Yorgun sesli şarkılardan özrünü dilerken
Bir kaç renkli dal bozar tüm yeminini ...
Ama kırgınsın işte
Sözler yetmiyor bu aleme
Susmak . Evet susmak mesele
Söz verdi
çiçekler daima
gülümsemeye ...
Artık düşünmüyorum
Bu sefer bir nehir kenarında bekliyorum
Demirleri kıyı kenarına bırakıyorum ...
Aybüke