Sevgiyi hor görüp, dile bağlayanlar,
Bilmez bir yok(sul)un gözlerindedir...

Hesap kitabı deftere yazanlar ,
Bilmez asl hesap koca arşın mabedindedir ...

Denizi derya bilip büyüktür diyenler,
Kıyılan bir yavrunun biten bedenindedir ...

Kusuru kınayıp özürden kaçanlar ,
Kusuru yaşamadan dönmeyenlerdir...

Kalbin çırpınışında kanat kıranlar ,
Bilmez göy yüzü onundur kanatlar nedir?

Nasiplere kilit vurup, kurtuldum sayanlar ,
Hak’ın lutfundan bihaber düşenlerdir...

Nefes alan her canlının mutsuzluğuna sevinenler ,
Kederin imtihan süsünü bilmeyenlerdir ...

Mutluluk ,
Zanaatı zorlaşmış bir sanat .
Savaş ülkelerinde anadan koparılmış evlat ,
Iki dirhem bulmadan kaybolan hayat ,
Doğmadan kökleri sökülen yaprak...

Işte azizim!
Mutluluk insan olana çok ırak...

Aybüke (kilit)