Olamadık (BİZ)
Gözlerimin sağanağında ıslanmış
Sırılsıklam hüzünlü kelimelerle Yoğurdum bu şiiri Mayası sevda Mayası özlem Mayası hüzün dolu Annem gibi kapatmadım üstünü Taşsın istedim,yüreğimin kabından Özlemim,hasretim hüzün dolu bu sevdan Çoktan gerçekleşmiş beyin ölümü Tırnak uçlarına kadar sevdalı bu bekleyişin Çaresizliği,tükenmişliği Kıyısına sevdalı dalgaların vurmadığı Ölü bir deniz Aynasında solmuş bir beniz Cümleler hasta Gecem gündüzüm yasta Yapamadık nedense Olamadık, Olamadık BİZ Tarifi yok bu acının Yok doğru bir cümlesi Saklanırken kelimeler Utanırken kalemden Utanırken sayfadan Acım hep taze Yeniden doğarcasına anasından Yoksun yoksulluksun İflası olmuşsun sevmelerin Haczine gelmiş gibisin sanki Hasretime,özlemime, Koparıp gidecek gibisin senli yanımı Merhametin yok Kastetmişsin duygularıma Göz dikercesine canıma Direnişlerim çaresiz Yapamadık nedense Olamadık, Olamadık BİZ Kalmadı cesareti Esaretinde gözlerimin Tutanı yok, Isıtanı yok veda soğuğunda ellerimin Çehresinden belli gecenin Belli kaş çatışından Son anları senli günlerin Hepten gidiyorsun,demek Beraberinde,götürüyorsun içimdeki seni Kalırken özlemim sahipsiz Yapamadık nedense Olamadık, Olamadık BİZ Beraatim bugün demek Salmışsın gözlerinin hücresinden,senli yanımı, Azat etmişsin Meyletmişsin gitmeye Bu vakitmiş saati Hududu bitmiş Kalmamış anlamı Kalmamış takati Demek,yok artık dönüşün, Dünler gibi , Herşeyini toplayıp gidiyorsun demek Olacaksın eller gibi Takvimlerin unuttuğu günler gibi Senli yanımın vedası Sevdanın selası demek Gidiyorsun demek savrulup dağılan küller gibi İzlerini silip dünyamdan Uykularımı koparıp rüyalardan Koparıp beni senli yanımdan Gidiyorsun demek Sanma bu sefer sevdadan Sanma bu sefer vedadan Ağlayışım Gözyaşlarım nedensiz Bu beden artık sensiz Yapamadık nedense Olamadık Olamadık,BİZ... Mesut PEKTAŞ |