Düşümde bir dünya varDüşümde bir dünya var sessizliğinde sesim Kalbimde iki nokta gözsüz de görüyorum Mânâsını kaybetmiş renk şekil isim cisim Yorgun kaplumbağayım vahada yürüyorum Düşümde bir dünya var milyonlarca yıl uzak Tecrit edilmiş gibi fikrimde çürüyorum Aynalar tutun beni zaman elimi bırak Nasıl olsa boşlukta gölgemi sürü’yorum Düşümde bir dünya var çekiyor dudağımdan Kapitalist nizâmda ahlâkı yeriyorum Sanki sular akıyor omzumdaki dağımdan Fırsat tüccarlarını yerlere seriyorum Düşümde bir dünya var insanlarda asalet Lügâtler kifâyetsiz sükûtta eriyorum Ne nükleer çılgınlık ne kimyasal felaket Bir hayâl kahvesine bu ruhla giriyorum Düşümde bir dünya var vatan kadar gök mavi Oynayan çocuklara tebessüm örüyorum Ne ağlayan anne var ne de kimsesiz evi Evlerin bacasına renk renk aşk sür’üyorum Düşümde bir dünya var yol gösteren müneccim Sakladığım ne varsa teklifsiz veriyorum Nedir bu bendeki hâl sahi bu bendeki kim Belkide yalnızlıkta gizli deliriyorum Düşümde bir dünya var sona ermiş soykırım Ya nüksederse diye bazen ürperiyorum Ve aklıma düşüyor Kerkük-Türkistan-Kırım Nefreti bir ok gibi kırana geriyorum Düşümde bir dünya var gizlice işmâr eden Düşten yere düşerken kısık öksürüyorum Anlamsız gibi sanki nasıl niçin ve neden Makberî mahlâsını çileyle örüyorum _________Makberî |
Çok çok güzel bir şiir, okuyanı etkileyici ve dokunaklı…
Şiir güzellikler sunar…
............................................ Saygı ve selamlar..