Sorma be dünyaGözümün önünde huri misali Kaş edip göz edip vurma be dünya Yetmez mi aldığın bunca vebâli Sakın kızıp beni yerme be dünya Saçların ormandır kucağın bahar Dört mevsim içinde on iki ay var Sahi kime kaldı senden yadigâr N’olur daha fazla yorma be dünya Nice koç yiğidin bozdun düşünü Nice ceylanların eğdin başını Dikip üzerine hasret taşını Derdi dermân diye verme be dünya İzzettin ikbâlin yalancı fesin Dileyen yüzüne sevgilim desin Kainat içinde camdan zerresin Durursan düşersin durma be dünya Mazlumu zalime ezdiriyorsun Fakiri canından bezdiriyorsun Aşığı gurbette gezdiriyorsun Yeter gönüllere girme be dünya Hak hukuk adalet rafa atıldı Merhamet tükendi kaşlar çatıldı İnsanlar kul diye kula satıldı Ölümsüzüm diye kurma be dünya Kardeşi kardeşe küstürüyorsun Başımda fırtına estiriyorsun Doğruyu söylesem susturuyorsun. Sen de muradına erme be dunya Görmedim üstünde bâki kalanı Hepsine diyorsun aynı yalanı Alıp giden var mı senden olanı Çok fazla üstüne varma be dünya Seni sevenlerin arzı unuttu Nefsine râm oldu ruhu kuruttu Medetgâhı gibi elinden tuttu Çelme takıp yere serme be dünya Miskin Makberî’yi hemhâl edersin Aklını alırsın dil lal edersin Bir gün habersizce çekip gidersin İstemem göğsüne sarma be dünya __________Makberî |
Haz alarak okuduğum şiirde iyi bir kurgu ve anlatım mevcut…
Şiir güzellikler sunar…
............................................ Saygı ve selamlar..