baktım ki gökyüzü baştan başa yıldız
ey insan acılarını kurşuna diz
gelen biziz yine biz
suskunluk fırtınası
bu insan dalgası


bakma sen
bu ufukta belki yeniyiz
ipotek edilen çayın demiyiz
batan güneşe giden gemiyiz


ki büyür hasretimiz
ak köpüklerin de iz
denizler gezmişiz
çarparak kayalara


martı çığlığı gibi düşeriz
yetmez mi diyor deniz
karadan çektiğiniz


kurudu bulut
o son gemi de yok umut
yalancı omuzlarda giden tabut




ah şimdi bir deli kurşun sıkar
derler ki bu şiir vatan yıkar
başından beri aynı çıkar
yılan dilince ava
adem ve havva


bakma sen
bir elin de güneş birin de aya
kurtlar sıraya girmiş kuzulamaya
karanlığın rotası yok pusulamaya


başımızın altında
yastığımız bile yok
cebimiz de beş kuruş
kimsenin vakti yok baş kaldırmaya


sen türkülerini söyle be Ahmet Kaya
dört şeritli yol yapacaklar inan ki aya
bozuk düzen tedavülden çıkacak yaya


ya gülüşü perva
ya bir ampul etrafın da pervane
ya da düştüğümüz derde yok deva

gam bastıkça alaturka çalıyor neva...