KAYBEDİYORUZ DEĞERLERİMİZİ*
Hep hayat diyoruz ve üzüyoruz kendi kendimizi
Sessiz zamanın içinde kaybediyoruz değerlerimizi İçimizde kopan fırtınalara hapsediyoruz nefesimizi İstemeden, hatalarımızla yitiriyoruz sevgilerimizi Kendimize hiç acımadan acılara yelken açıyoruz... Ben, asil insanların yüreğini, gök kubbelere çizdim Yıldızların esaslı kanuni can şahitliğini yaşadım Sert iklimlerde, insani değerleri canlı canlı izledim Şu kısa ömür de, güzel yaşamın hayalini kurdum Üşüyen nefesimi, acılı bedenlere armağan ettim... Mehmet Öksüz/ Eflatuni Mısralar |
Yorumunuzun duygulara yakışır biçimde olması gurur verici…
Şiir sev, Şiir oku, Şiir yaz...
..................................... Saygı ve selamlar..