TÜM YAMALARI SÖKÜLÜYOR HAYATIN


Tüm yamalıkları sökülüyor hayatın,
Her gün yamalamıştım.
Her gün bir dikiş açmıştım, hayata
Bu benim için demişim, her yamaya...


Az sabret demişim,
Bu senin için demişim,
Bir kere daha yamalamışım.


Dönüp baktığımda
Ne çok yamalar atmışım hayata
Zamanı gelmiş
Sökülüyor bir bir,
Hayatın yamalıkları


Bir bir geçmiş tekrar ediyor,
Kanıyor sökülen yamalardan hayat
Damla damla geliyor,
Gözlerinden yaşlar,
O yamaların...


Kanıyor hayat
Ellerimiz ,yüreklerimiz
O yamalarımızdan
Kan yağıyor.


Herkes yaralı
Herkes kanamalı
Hayatın gözyaşlarını
Kaldıramayacak kadar ağır geliyor,
Yaşadıkları...


Ah hayat!
Öylemi anlaşmıştık seninle?
Öylemi konuşmuştuk?
Sende haklısın hayat!
Ben anlatmış,
Sen dinlemiştin.


Ben karar vermiştim değil mi?
Unutmuşum hayat unutmuşum!
Tek taraflı kararlar olmuyormuş.
Tek taraflı bakılmıyormuş hayata...


Herkesin kendi penceresi varmış,
Herkes kendi penceresinden bakarmış,
Hayatın kendi doğruları,
İnsan kendi yamalarını
Kendi sararmış...
Unutmuşum hayat unutmuşum!


Demet Akyürek