TOPRAĞINDAN SÖKÜLMÜŞ GÜLLER

Toprağından sökülmüş güllere yanarım ben
Sükûta mahkûm olmuş dillere yanarım ben
Üstündeki çocuklar göçe mecbur edilmiş...
Yetim ve öksüz kalmış illere yanarım ben

HAKİKAT CADDESİ

Uyuyan dertlerimi uyandırma ya Rabbi!
Ak yüzümü siyaha, boyandırma ya Rabbi!
Hakikat caddesine açılsın bütün yollar
Bizi çıkmaz sokağa dayandırma ya Rabbi!

TEVAZU GÜNEŞİ

Aşkın girmediği kalp, gönül değil höyüktür
Sevgi kine panzehir, kibir sinede yüktür
Tevazu bir güneştir, aydınlatır cihanı
Boş yere gururlanma, yalnız Allah büyüktür

NEFİS PUTU

Gönül aşka aşiyan, akıl esrarlı kutu
Her kul cehennemine kendisi taşır od’u
Yalnızca Hakk’a kul ol, kula kulluk eyleme
İdrakin balyozuyla kır nefis denen putu

SEVDA YANGINI

Senin yanında zerre, dünyanın varı yoğu
Yönler seni gösterir, sendedir batı, doğu
Sevdanın yangınında bir tek seni kurtardım
Vuslata ramak kaldı, bitti hasretin çoğu

VAKİTSİZ GİDENLER

Hakk’a havale ettik mazluma edenleri
Yüreğimize gömdük körpecik bedenleri
İçimizde boy verir tez solan karanfiller
Unutmak mümkün değil vakitsiz gidenleri

M. NİHAT MALKOÇ