LACİVERT İĞNEDENLİKŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Sevgili Aysu’nun(lacivertiğnedenlik) şiirlerime yaptığı yorumlardan esinlerek yazdım bu şiiri.
Hem yorumları derleme fikri, hem de müthiş yorumlarındaki ilham kaynağı için sonsuz şükranlarımla..
Zaman eylül’ün hüznü,
Bıraktığın yer çakılsız sahiller. Güz ortasında Gün batımı eriyor avçlarımda. Bırak, zaman çocuk kalsın içimizde Ve içimizde hüzünlü kalan ne varsa... Çocukluğumuz asılsın duvara Bir tuval dolusu yağlıboyaya çalsın anılarımız Su damlacıklarının güneşle seviştiği anda Sekizinci renk olsun eksik kalan yanımız. Sıkı tut ; Kapanmayan boşluğumuzdur acılarımız. Lacivert bir iğnedenlikte duruyor hatıralar Hüznün iğneleri mi Sevincin çuvaldızı mıydı ellerine batanlar ? Parmaklarından damlayan kanlar Şimdi Odamda bir yerde gizli Fotoğrafın Açılmayan çekmecelerde kilitli Ve Hâlâ bilmiyorum; giden mi Yoksa unutan mı acıtır kendini... Bilerek boyadık odamızı siyaha Kimseye renk sormadı aymaz sevgimiz Ölümün pembe düşünden uyandığın anda Tavana kurduğun darağacıdır gölgemiz... |
Bilerek boyadık odamızı siyaha
Kimseye renk sormadı aymaz sevgimiz
Ölümün pembe düşünden uyandığın anda
Tavana kurduğun darağacıdır gölgemiz...
Çok güzel bir şiir okudum okudum sayfanızdan.....TEBRİKLERİMLE