TEMMUZ YANILGISI
Eski bir iskemlenin birine kuruldum
Denizi düşledim Konuştum durdum Ne kadar masal bir hayat yaşıyorum Göğün üzerinde kaybolmayan kuşları kıskanıyorum Yönünü şaşırmayan yağmur tanesini Bir müzeyyen şarkısı mırıldanıyorum ... Temmuz da yanılırmış meger Doldurmuş göğsüne keder Ama temmuz sevmeyi sever... Kim öğretti ağlamayı Kim kalbini kırdı Üşümek değil masalın ardı ... Gamzelerde kuş sesleri gülücükler biriksin Hasad rengi ten sevgiyle elensin Rüzgar dallardan şarkılar öğrensin Düşlenen denizler göğün rengi ile birleşsin... Aybüke |
Dünyanın en güzel duygusu. Kaleminizle şiirinizde çok güzel ifade edilmiş...
...........................................Selam ve saygılarla..