gök kuşları...penceremin karsı uzaklarında beyaza süt kahveye ılık sesler her biri derin gök gibi mutlu gündüzler onlarla güzel bakınca özgür ruhları birinin gözleri gece diğerinin gözleri hüzün aslında hepsi aynı yağmur gibi rahatlatıcı kücük catının altında büyük kocaman aile gibi uctuklarında mavi beyaz gülümser konuştuklarında bir tek ben anlamaz ben bir keresinde yapanı güvercin daldı balkona o korkulu bekleyis ben heyacan dolu sevgi önce korktum inciltmekten hor görmekten sonra alıştım gasında temiz ürkeklik daha sonra kalpbini duydum sevimdim güldüm özgürlüklerine saldım cünkü mavi pencere onun gibi muhteşemdi ucusunu izlerken duygulandı gözlerim arkasına bakmadan gidince anladım o gök o beyaz sema ona ait tek ülkeydi ... |
GÜZELLİKLER SUNAN sevginiz ve DİK DURAN kaleminiz SUSMASIN...
............................................ Saygı ve selamlar..