Dumanlı Yüreğim
Değmeyin!
Yaralı yüreğimin çoktandır başı dumanda. Deli bir özlem dolanıyor kan yerine damarımda. Zaten bir bir yıkıldı yüreğine dayandığım yürekler, Aldatmayın! Aldandığım kadar derindir benim yaralarım da... Taşıyorum bir serçenin masumluğunu yüreğimde, Delik deşik etmeyin ne olur sahte sevginizle, Zaten bir bir soldu yüreğimde açtırdığım çiçekler, Soldurmayın! Yoksa, yüzümde yıllanan çizgiler de büyüyecekler... Alsam da gitsem başımı en derin kuyuya sığınsam, Biliyorum kuyudan taşar yüreğimdeki birikintiler. Zaten her yolcu yaş ekledi gönül hazneme, Ağlatmayın! Korkarım bulutlar şaşırıp gözlerime yerleşecekler... |