BİLMEM
Gözler maviler kadar asude
Bir kuytunun tam ortasında Deprem etkisinde susuşlar Hangi acının serzenişi bilmem. Vakit laldir kelimeler mimli Küsmüş dil efkar-ı batıla Bazen bir ah düşer yürekten Ayrılık derin bir yara mı bilmem. Belli ki kanadı kırık yüreğin Çırpınmakta Vav’sı düşler Son deminde buruk gülüşler Mevsim artık güz mü bilmem. Hani demişti ya İbrahim ’Canımı Canana kavuştur!’ Cana haktır Canana tecrid Ölüm Cana muştu mu bilmem. |