BeNiM CeNNeTiM SeNSiN... Kaç mevsim geçer sensiz Kaç kez daha vapur seferlerine çıkar yanlızlığım Hep zırıl zırıl ağlayarak İkibinyedi ve İstanbul En çok seninle güzeldi Sen benim nazlı çiçeğim Yaramaz çocuğumdun Süleymaniye’nin o yokuşunu çıkarken az mızmızlanmadın Yerebatan sarayı’na girince nasıl da bir ohhh çekmiştin -serinleyince Eminönü’nde balık-ekmek yeme telâşımız görülmeğe değerdi Öyle masumdun ki Gamzelerinde en alından bir gonca gül gülüşü Yüzünde görücüye çıkacak bir genç kız utangaçlığı vardı Hiç unutmam Sultan Ahmet’te ikindi namazını edâ etmemizi Cami avlusunda abdest alışımızı ve o güzel heyecanı Topkapı sarayınının bile ayakların altında daha bi alımlı olduğuna şahit oldum o gün Ve dedim ki: " Benim cennetim sensin anne"... nagi han |