yağmur öncesi
susunca gönül sesi
silinir gözlerinin gölgesi
ayrıntı da boğulurken öfkesi

ruh allahın emaneti elbet
farz-ı kifaye
bir cana hasret
şeytan azapta keramet

ve fakat
tövbe verir
kifayetsiz kul kurnazlığı


ey merhameti sonsuz rabbim
gizli diye rahmetin
el pençe divan durdum
aşkın ruhu mutluluğa ermedi



bulutlara sordum suyunu
değiştirmez dediler huyunu
yağmurun kaderi dibe vurmakmış
ürkütüyor çöl seraplığı gece oyunu

saksılar bir dünya değildi elbet
toprağı
suya hasret
kurur çiçek yalnızlığı

ve fakat
boy verir
yaban otları kurnazlığı


ey bulutsu sonsuz yağmur
kıran girdi pınarına
tuzlu diye göz yaşım
aşkın toprağına fayda vermedi



ruh allah’a hasret
çiçekler suya
can sevdaya
sessizce

karanfilin ölüm vakti gelince
vebali dolanacak ellerine
ayetlere sor beni
şiir şiir vur beni


ey allah
kâ/inat okul
nim affetsen ben de kul
yüzü gülmeyen çocukların var
azrail sal
canım al
ben ölünce gülsün yar...