Beni Ölü Bilme
Yokluğun/un berzahındayım
Bir güz daha yakıyorum avuçlarına. Sensizliğin koynuna giren, yalnızlığımla kala kaldım. Bak! Ötmüyor bülbüller, Açmıyor güller, Sümbüller, Karanfiller. Garipten bir his var içimde, yokluğunu taze tutan. Ne fark eder ki! Kuma gitmişsen bir soysuza. Dudaklarının sıcaklığı aklımdayken hâlâ, Kaç arsız öpüşmeye kandında gittin. Giyotinle bölünen uykularımda bile sen varsın. Fahişe kesiği gülüşlerim azdıkça, Arsızlığım akıyor yaralarımdan. Hiçbir yara bandı kapatmaz artık yüzsüzlüğümü, Kalemi kırılmış sevdamızda, Müebbet hüküm kalmışım sensizliğe. Bilmem hatırlıyor musun? Seni hep seveceğim diye söz vermiştim! Umurunda mı? Bilmiyorum ama Sözümü hâlâ tutuyorum. Gelmeyeceksen gelme artık! Seni sensizde sevebiliyorum…! |