Kadınsın!
eşiği varsa zamanın
güneşin parıltısından yıldız gibi düşer miyim boşluğa? ben mi çekiyorum kapıları içerden? göz kapakları var mı gökyüzünün? varsa, hiç uyumasın dedi içimdeki çocuk uçurtma gibi sal öfkeni dedi sen hayatın damarısın kadınsın! ağaçların gölgesinde kaybolan değil köklerinden yükselensin meyveler tomurcuklanıyor parmaklarından yük gemileri süzülüyor gözyaşlarından kadınsın! gülüşünden dağılır gün yüzünde toplanır aydınlık... penceresi varsa zamanın süzülür müyüm yağan yağmur gibi uyudu içimdeki çocuk ellerimdeki emeği öpen düşlerim yüreğimde solmayan renklerim karnımda hayatı kavrayan sancılarım yorulmayan ayaklarım kadınım! çöplere çiçek ekip bulaşık yıkarken özgürlük şarkıları mırıldanır dudaklarım... ✒T.Y. |
süzülür müyüm yağan yağmur gibi
uyudu içimdeki çocuk
ellerimdeki emeği öpen düşlerim
yüreğimde solmayan renklerim
beğenerek okudum şiiri , anlamlıydı, anlatımı güzeldi ,kutlarım kaleminizi,saygıyla