sezgilerime güvendim her zaman
biliyordum nefes alıyordun bir yerlerde
rüzgarlarda kokunu aradım yıllarca
umut ettim bulutlara resmin düşer diye
kanyonlara varana kadar baktım
mecnun misali çölleri arşınladım
okyanusları kulaçlayıp
göze başlarından yılmadım
endamında bir sihir var
görür görmez aradığın bu dedim işte
yüzündeki beni imleyen
binlerce dize yazabilirim bundan eminim
bundan eminim sorgusuz
sualsiz feda etmeye hazırım canımı
ah geçkin çağımda elimden tutup
beni gençliğe sürükleyen afet
dedin ki ben geldim yıllardır
aradığın teselli ikramiyesi benim
umutların iğdiş edilmiş olabilir
yarının ağzına kadar yeis
yırt zamansız giydiğin evham kefenini
bak dışarda ilkbahar
bütün patikalarda insan izi var
geçilmek içindir dağlar
aşktan bahsediyorum sana
kuşkusuz dünyadaki en yüce duygudan
varlığın ne büyük lütuf yokluğun
diri diri ölmek değilse nedir
nisan mevsimi rahmettir
bereketiyle öper toprağı yağmur
gözlerin diyorum gözlerin bir kuyu
yut ve içinde sakla beni ne olur.

Nisan 2018
Avrasya