Canlı Gül
Bir adım yerdesin elimi tutacak kadar yakın
Milyon yıl ötedesin göz alabildiğine uzak Kah yerde oluyorsun şuh kahkahalar yırtar sessizliği Kah göğe yükselerek giyersin buluttan elbiseni Şimşekler peşi sıra düşer yağmurun da cabası Benim halimi sorma sanki bir çöl fırtınası Hep beklemekteyim kulağım ayak sesinde Ruhum diyorum aç ruhum gıdalanır sesinle Zaman temmuz arifesi bu şehir suya teslim Güldün yasemine bezendi bu mevsim Dize dize sen büyüyorsun şiir sen demek sevgiye bir ad koymak onu boğmak demek Duru sevgi onurlandırır sevileni bilirsin Bu yolda cefa varsa da baş göz üstüne gelsin Şimdi şurada olsan da bir çay demlesen ellerinle Ruhumu saran şu harı söndürsen nefesinle Vuslata giden yolda aşık canlı gül taşır Hem gül mutlu hem de aşık bahtiyardır. Zamansız A v r a s y a |