Şiirle az ve öz şiirce gezindik yine ülkemizin bir bölümünde.

Tebrikler gönülden,

selâm ve saygılarımla..

Süleyman Ağabey;

Geçtiğimiz aylarda çok değerli bir komutan bana çok değerli bir kitap armağan etmişti. Muzaffer Taytak’ın Kuleli’den Anırkabir’e Bir Subayın Anıları isimli kitabı. Kitabı bi kaç hafta önce bitirdim. O kitabın 113. Sayfasında yer alan bir anekdotu aynen paylaşmak istiyorum sizinle:

Alaya bağlı taburlardan bir tanesine erbaş ve erler için yemekhane ve dinlenme salonu olarak kullanılması maksadıyla geniş bir baraka yapıyoruz. Alay komutanının en belirgin ölçüsü şu; ‘’ Bu baraka inşaatı için tek bir ağaç bile kesilmeyecek.’’

‘’Neden?’’

‘’Çünkü o bölgede onlarca zeytin ağacı var ve zeytin ağacı kutsaldır, anıtsaldır.’’ Diye emir verdi.

‘’Başüstüne.’’ Deyip hiçbir ağacı kesmeyecek şekilde baraka projesini araziye oturttuk. Ancak ne yaptıysak belki yüz yaşında olan bir ağacının barakanın içinde kalmasına engel olamadık. Baraka inşaatının bitmesine az bir zaman kala bizim alay bölgesine staj için gelen Harp Okulu öğrencilerini o barakanın bulunduğu bölgede topladık.

Alay komutanım dedi ki:
‘’Ey Harbiyeliler, durum ve manzara budur. Bu gördüğünüzü ifade eden bir metin yazınız.’’
Bize dönüp ‘’Sizler de yazın.’’ diye emir verdi.

Her kafadan bir ses çıktı. Bir şeyler çiziktirdik kâğıda. Komutan hepsini okudu ve hiçbirini beğenmedi. Sanırım okuduklarından da esinlendi ve en son yazıp bana verdiği metni pirinç levhaya yazarak barakanın içinde kalan o anıt ağaca astık.

Levhada şu ifade yer alıyordu:
‘’Gerektiğinde vatanı uğruna can vermekten çekinmeyecek Türk Askeri, doğaya olan saygısından bu ağaca dokunmamıştır.’’

Ben bu yüce gönüllü Atatürk sevdalısı komutanımın ellerinden öpüyor, Atatürkçülük nasıl olurun en güzel örneğini sergilediği için de sonsuz teşekkürlerimi, saygı ve selamlarımla birlikte sunuyorum kendilerine.

Yeri gelmişken bunu da paylaşmak istedim izninizle.
Selam ve saygılar...

Günaydınlar Süleyman Ağabey;
Geri sayım başladı bugün desenize, 4 :)
Bu bölümde Yalavo dörtlüğünde Atatürk'ün Yürüyen Köşkü ve o çınar ağacından bahsetmeden geçemezdim. Atatürk sadece büyük bir lider, ulu bir önder, saygın bir devlet adamı ve cesur bir asker değil doğaya karşı da son derece duyarlı ve koruyucu bir insandır. Bu köşk O'nun bu özelliğinin en güzel kanıtı.
Bi kaç gün önce ACIBADEM'de kentsel dönüşüme kurban edilen o canım badem ağaçlarının haberini öfke ve büyük üzüntü içinde izlediğimde Atama bir kez daha hayran oldum. Ruhu şad olsun, mekanı cennet olsun.

''Gazi Mustafa Kemal, ilk kez 1927'de geldiği Yalova'da önceleri satın aldığı Baltacı Çiftliği'ndeki çadırda kalıyordu. Kenti çok seven Mustafa Kemal, pek çok kez ziyaret ettiği kentten 21 Ağustos 1929 tarihinde Bursa ziyareti için geçti. Ertuğrul Yatı'yla kente gelen Mustafa Kemal'in dikkatini Yalova iskelesi yakınındaki Millet Çiftliği içindeki büyük bir çınar ağacı çekti.

Çınarın görüntüsünden etkilenen Atatürk’ün isteğiyle yat durduruldu. Yatın teknesiyle karaya çıkıldı. Çınarın gölgesinde bir süre dinlenen Atatürk, ulu çınarın civarına bir köşk yapılması emrini verdi.

21 Ağustos 1929 tarihinde inşasına başlanan köşk 22 gün sonra 12 Eylül'de tamamlandı.
Atatürk, 1930 yazında bir gün köşke gittiğinde, orada çalışanlar, yandaki çınar ağacının dalının köşkün çatısına vurduğunu, çatı ve duvara zarar verdiğini söyleyerek, çınarın köşke doğru uzanan dalını kesmek için izin istediler. Atatürk ise, çınar ağacının dalının kesilmesi yerine, binanın tramvay rayları üzerinde biraz ileriye alınmasını istedi.
Bu görev, Yalova'nın bağlı olduğu İstanbul Belediyesi’nden Fen işleri Müdürü Yusuf Ziya Erdem'e verildi. Erdem, başmühendis Ali Galip Alnar ve teknik elemanlarla Yalova’ya gelerek çalışmalara başladı.Çalışmalara temel kazarak başlayan ekip temel seviyesine indi ve İstanbul’dan getirilen tramvay rayları, binanın temeline yerleştirildi. Uzun uğraşlar sonunda bina, temelin altına sokulan raylar üzerine oturtuldu.
8 Ağustos 1930 günü öğleden sonra yürütme çalışması başladı. Bu çalışmayı Mustafa Kemal, Makbule Atadan, Vali Vekili Muhittin Üstündağ, Emanet Fen Müdürü Yusuf Ziya Erdem, İstanbul’dan gelen mühendisler ve gazeteciler izlediler.

Köşkün yürütülme işlemi iki aşamada yapıldı. 8 Ağustos günü, öncelikle yapının teras bölümü, geri kalan iki gün içinde de, ana binanın raylar üzerinde yürütülmesi işlemi tamamlandı ve bina, 5 metre kadar doğuya kaydırıldı. Böylelikle köşk yıkılmaktan, çınar ağacı kesilmekten kurtuldu. Ayrıca köşk o günden sonra Yürüyen Köşk olarak anılmaya başlandı.
Köşkün kaydırılması Mustafa Kemal'in çevre bilincine verdiği önemi göstermesi açısından önemli bir olaydır. Bu olayla hem köşkün hem de Yalova'nın bilinirliğini arttırdı.

Mustafa Kemal Atatürk, bu olaydan sonra da pek çok kez geldiği Yalova'da bu köşkte ve çınar ağacının altında dinlendi. Ölümünden sonra sahip olduğu tüm taşınmazlar gibi köşkü de Türk milletine bağışladı.

Atatürk'ün ölümünden sonra köşkün ünü azaldı. Uzun süre sahipsiz kalan köşk 2006 yılında Yalova Belediyesi bakıma alındı ve onarılarak müze olarak açıldı. Yürüyen Köşk bu olaydan sonra yeniden eski ününe kavuştu.''

Saygı ve selamlarımla.