Kasırga (1)


Yıllar yılı gürledin başımın ensesinde
Hayli zaman gövdem de at sürdün dolu dizgin
Bir haykırsan yeterdi bülbülün ah sesinde
Bir feryat ki seherler ah-ü zarından bezgin

Meftun oldun buruşuk,çizgi,çizgi yüzüme
Nü oldu bana tenin çatlamış ar damarın
Bir zebani misali resimlenir gözüme
İblis gibi yüzüm de patlıyan o şamarın

Kim der ki bu dünyada bir ben varım serseri?
Gözler görmez mi benim bu haykıran ruhumu?
Elim inletir göğü,ayağım sarsar yeri
Bütün mahlukat bilir kasırga olduğumu

Belkıs tahtına benzer çağları kapatan ben
Bir siyah el olurum dağların boğazında
Rüzgar değil ufuktan benim kükreyip esen
Güneşi tuş ederim mevsimlerin yazında

Neden böyle rıhtım da ağlaşır ki aşıklar?
Ben soğuk kayalara mezarı mı oymuşum
Bütün kasırgaları doğuran anası var
Gözden ırak ufukta bir anadan doğmuşum

Ey deniz sularına cemrelerin düşer mi?
Bir izci gibi kumlu rıhtımlar da olmasam
Ey güneş sıcaklığın toprakları deşer mi?
Simsiyah geceleri seherler de kovmasam

Gökler gerdeğe muhtaç toprak kızana geldi
Artık vuslat vaktidir yelkenler kalkın şaha!
Yıllardır kükrediğim dünya yuvam değildi
Altın burçlar üstünde secdelerim Allah’a!

Prof.dr.k.a.gazioğlu


Not:devamı gelecek.