Bugün beni gölgesiz çiz..
Vakitsiz çığlıklar sustum tiz,
Kıstım gölgemin hırçın sesini; Dedim gelme peşimden sessiz. Biliyorum çok yersiz. Boş ver ressam gerisini, Bugün beni gölgesiz çiz. Biraz kasvet ekle sen; Hava olsun güneşsiz, Dolaşmasın ardımda, Sebepli yada sebepsiz. Boş ver ressam gerisini, Bugün beni gölgesiz çiz. Ölüm çekiyorum süzgün, Otuz üç zeytin çekirdeğinden. Kalmasın ardımda üzgün; Kaçıyorum gölgemden. Boş ver ressam gerisini, Bugün beni gölgesiz çiz. Vakitsiz çığlıklar sustum tiz; Gömmeyin ha kefensiz. Sorulduğunda nasıl bilirdiniz; Bilmeyecek mi her şeyi bilen beni, Ne biliyorsanız bağırın siz. |
tüm olumlu yorumlara bende katılıyorum!
nedense aklıma birden dijitlal ortamda düzenlenen fotoğraflar geldi.bazı stüdyolarda fotoğraftaki insanların gölgeleri siliniyor ve resimdekinler adeta uçuyor gibi gözüküyorlar:)birde çizgifilmdeki redkit'in gölgesine ateş etmesi.herneyse insanoğlu işte..gölge sözcüğü bile bir an neler çağrıştırıyor:)
Sevgi ve saygılarımla...