Çok şey yazmaya yeltenmiş, çok şey yazmış, ama yine de, tatminsiz bir finalle nihayete erdirmişsiniz duygularınızı..
Haklılığınızı daha can alıcı vurgulasanız, şiiri okuyanlar daha mutlu olurdu.
Gidenin ardından seslenirken, şiirin bir yerinde, 'şaire özgü' bir farklı sesleniş olmalı..
Çünkü;
-Ciddiye alına bilecek bir acıdır yalnızlık-
Ve yalnızlık anlatırken, şiir "ben yalnızım" diye bas bas bağırıyor olmalı..

Ama güzeldi, beğenmedim diyemem; "eksik" derim en fazla, ki bu da fazla önemli değil!
Saygımla.

Okyanusları kabartan ihtişamın gizliydi adında.
Öyle derin geçtin ki bu yıkıntıdan
Yıldızları söndürdü adın.
Çöktü çökecek bir harabenin kalıntılarından geçmek istedin belki.
Gıcırdayan tahtaların adımlarını ele vermesinden korkarak geçtin önümden.
Hiç ayak izin kalmadı bana.
Hiç değmedi sıva çatlaklarıma ellerin.
Sesini hatırlıyorum
Rüyalarıma giren destursuzca.
Yenik bir serçe kondu pervazıma kanadı kırık.

büyüsünü bozmamak adına sustum ...
ve
aldım mısraları belleğime...
tebriklerim çok
kutladım şair...

meral ULUDAĞ tarafından 5/11/2008 12:57:55 AM zamanında düzenlenmiştir.

Güzel ve anlamlı şiirinizi yürekten kutlarım. Saygılarımla...

Bu duvarları çize çize geçtin benden sen...
Hepimizden birer dize yazmışsınız...defalarca okuyup,bir kez daha okumalı dedirten bir duygu seli..
Saygılarımla..

Oysa bütün duvarlarıma bir ay ışıltısı vurmuştu her gece.
Pencere kenarlarıma serçeler için ekmek kırıntıları bırakmıştın,
Gördüm.


bugün okuduğum en güzel şiirlerden birisi...

yüreğine şiirler yağsın...

güzel şiir.yüreğine sağlık......

Giderken sen...


Bir hırçın dalga bıraktın giderken, sahile varamamış,
Bir deli rüzgar, daha saçına dahi dokunamamış.
Sana bunları yazmak bile;
Bıraktığın kuytularla tanışmak belki.
Belki boş bir binanın odalarında dolaştım günlerce,
İçine girmeden.
Ölü bir bedenden fırlar gibi,
Bir organ vuruyordu camlarına yarısı kırık.
Bir harabeydim ben,
Sen önümden geçtin usulca.
Fısıldadıklarınla güneşi ağırlamıştım oysa..
Bütün ıssızlıklarıma.
Oysa bütün duvarlarıma bir ay ışıltısı vurmuştu her gece.
Pencere kenarlarıma serçeler için ekmek kırıntıları bırakmıştın,
Gördüm.
Okyanusları kabartan ihtişamın gizliydi adında.
Öyle derin geçtin ki bu yıkıntıdan
Yıldızları söndürdü adın.
Çöktü çökecek bir harabenin kalıntılarından geçmek istedin belki.
Gıcırdayan tahtaların adımlarını ele vermesinden korkarak geçtin önümden.
Hiç ayak izin kalmadı bana.
Hiç değmedi sıva çatlaklarıma ellerin.
Sesini hatırlıyorum
Rüyalarıma giren destursuzca.
Yenik bir serçe kondu pervazıma kanadı kırık.
Gülümserken vurulmuştu o,
Uçmaya çalışırken fütursuz.
Kör karanlıklarda kanatmıştı kanatlarını.
Küçücük yüreği çarptıkça duvarlarıma,
Çatlıyordum en sağlam yanımdan ben.
Her gün biraz daha dökülüyorum en kırık yerlerimden.
Pervazlarıma konan yenik serçeler bıraktın giderken.
Kanlarını yıkadım süzülen yağmur sularıyla üzerimden.
Bu duvarları çize çize geçtin benden sen.


kıyamadım hepsini kopyaladım.................sevgilerimle................

güzel bir şiir
yüreğine sağlık

izleri kalmış hemde derin...o derinliklerki yüreğinize kazınmış duyguların sessiz feryatları değilmi....
yüreği sevgiden geçen herkese selam olsun..
sevgiyle sevenlerinizle şiirle kalın..
saygımla...
maviler yüreğinize....

Güzeldi.. Kanatlarınız kırılmasın hiç inşallah.. Tebrikler

çok beğendim ben..tebrikler

Güzel bir şiirdi
Hüzünlendim ve düşündüm