şiirin büyüsü
gök katların doruklarından duydum
umutların kozası çatlamış ıslak ve ılık bir şeyler dökülecek iliklerinize kadar ıslanacaksınız ve içinden yemyeşil bir intihar çıkacak bir intihar, alaca karanlıktan geceye sarkan düşlerimin ucundan kaçıyor ve hiçbir akıllının ulaş(a)madığı o en yükseklere uçuyor ele avuca sığmaz coşkunluklarla işte o anda, yeniden şiirin gölgesine sığınıyorum döne dolaşa önünde eğilip öpüyorum deliliğimi yeniden öpüyorum ağzım bir karış açık şiirin büyüsüne sığınarak... |